برج کبوترخانه

از دیرباز، ایران مهد تمدن، فرهنگ و هنر معماری بوده است و شواهد تاریخی و باستان شناسی، گواه این حقیقته. از جمله آثاری که هنر معماری ایرانی محسوب میشه، برج های کبوترخانه ها هستن. این برج ها در نقاط مختلف ایران وجود دارند اما بیشتر در استان های یزد و اصفهان به چشم میخورن و از جمله مهمترین اونها، برج کبوترخانه میبد یزده.

هر کدوم ما تا به حال با سفر به جاهای مختلف ایران، تا حدودی با آثار تاریخی و شگفتی های معماری آشنا هستیم. این شگفتی ها در جاهای مختلف، متفاوتن و در شهری مسجد به عنوان شاهکار معماری هست و در جای دیگه ای کلیسا یا بادگیر. اما یکی از مهمترین شاهکار های معماری ایرانیا، کبوترخانه ها هستن. این برج ها با هدف ایجاد محیطی امن و دفاعی برای کبوترا ساخته شدن. سوالی که ممکنه پیش بیاد اینه که چرا برای کبوترا؟ در گذشته که کودهای شیمیایی رواج نداشتن، از فضله ی کبوترا به عنوان کود استفاده می کردن. از طرفی در صنعت های باروت سازی و دباغی چرم هم از فضله ی کبوترا استفاده میکردن. این بود که در نزدیکی کبوترخانه ها، زمین های کشاورزی و آبادی ها به چشم میخوردن.

معماری این کبوترخانه ها به شکلیه که باعث امنیت این پرنده ها میشه. در واقع میشه گفت، معماران قدیم  از هر جنبه ای به این قضیه فکر کرده بودن و برای حفاظت کبوترا از دست حیوانات و یا پرنده های مزاحم، تدابیر مهمی رو به کار بسته بودن. یکی از اون تدابیر، ایجاد مدخل های ورودی با اندازه ای بوده که فقط کبوترا میتونستن از اون وارد بشن و پرنده هایی مثل قوچ و کلاغ و جغذ نمیتونستن وارد بشن. در واقع میشه گفت اگر امنیت در کبوترخانه ها نبود، 25 هزار کبوتر در کبوترخانه حضور پیدا نمی کردن! شاید تعجب کنین که مگه میشه این تعداد کبوتر در مساحتی که کبوترخانه ها دارن جا بشن؟ باید گفت معماران قدیم به این قضیه هم بسیار خوب فکر کرده بودن و با به کار بستن علوم مختلف مثل ریاضیات و هندسه، فضایی رو برای کبوترخانه ها فراهم کردن که 25 هزار کبوتر در اون جا میشدن. در داخل کبوترخانه، اشکال منظم به چشم میخوره که از کاهگل ساخته شده و فضای امنی رو برای استراحت کبوترا فراهم میکرده.

از طرفی معماری کبوترخانه ها به شکلی بودن که در تابستون خنک بوده و کبوترا رو از گرمای تابستون  حفظ میکردن و در زمستون گرم.

ساختار بیرونی کبوترخانه، بیشتر استوانه ای شکل هست و در بعضی جاها مکعبی شکل و چند قلو. از طرفی فکر کنین از در کبوترخانه 25 هزار کبوتر جا بشن، اگر 10 هزار تای اون یکباره و با هم به پرواز در بیان، چه ارتعاش و صدای بلندی ایجاد میشه! معماران هنرمند ایرانی برای حل این مشکل، یه طبقه در میانه ی ساختمون ایجاد کردن و در بعضی برج های کبوترخانه، قوسی در درون ایجاد کردن که باعث میشه از میزان ارتعاشات ناشی از پرواز یکباره کبوترا جلوگیری بشه.

از جمله مشهورترین برجهای کبوترخانه ایران، برج کبوترخانه میبد یزده که در جنوب شرقی فرمانداری کنونی میبد (باروی قدیم شهر میبد) هست که از خارج برجی مدور و از داخل به شکل 6 ضلعی و دارای 3 طبقه هست که گنجایش هزاران کبوتر رو داره.

کاروانسرای بهجت آباد اصفهان

کاروانسرای بهجت آباد که از جمه کاروانسراهای استان اصفهان به حساب میاد و طبق شواهدی که در حال حاضر میشه گفت تقریبا” از بین رفته اند این کاروانسرا رو مربوط به دوران صفوی میدونن.

علت انتخاب اسم این کاروانسرا اینه که این کاروانسرا در محلی به نام بهجت آباد قرار گرفته و برای همین هم بهش میگن کاروانسرای بهجت آباد. اسم محلی کاروانسرای بهجت آباد، گله کوه هستش و بومیاب بیشتر با این اسم کاروانسرا رو میشناسن. مساحت این کاروانسرا چیزی حدود 1770 متر هستش و از لحاظ شکل ظاهری هم به شکل مستطیله و در دوره این کاروانسرا 7 برج به شکل نیم دایره دیده میشه که درواقع 4 تای این برج ها در چهار زاویه ی این مستطیل و 3 برج دیگه هم در وسط اضلاع مستطیل قرار گرفتن. متاسفانه سردر ورودی کاروانسرای بهجت آباد از بین رفته و چیز زیاد مشخصی رو نشون نمیده.

در گرداگرد حیاط کاروانسرای بهجت آباد اتاق هایی قرار دارن که نعدادشون به 14 عدد میرسه و هر اتاق یک ایوان مجزا برای خودش داره و این ایوان ها و در واقع سطح این اتاق ها حدودا” 1 متر از سطح حیاط فاصله داره که 44 عدد پله این ایوان ها رو به حیاط وصل کردن. در پشت هر اتاق هم اصطبل هایی وجود داره که برای استراحت اسب هاشون بوده. در کنار این اصطبل ها هم اتاق کوچک دیگری هستش که استراحتگاهی برای افرادی بوده که وظیفه ی نگهداری از این اسب ها رو بر عهده داشتن و به اصطلاح به این افراد چهارپادار می گفتن.

کاروانسرای بهجت آباد هم مثل باقی کاروانسراهای بین راهی کشورمون محلی بوده برای پذیرایی مسافران و رهگذران و در تاریخ اسمش رو زیاد نشنیدیم چرا که استفاده ای کاملا” عمومی داشته و مختص افراد خاصی نبوده. همچنین سیاح معروفی مثل اولئاریوس هم که سفرنامش رو مطالعه کنین از لحاظ مکانی متوجه میشین که توی همین کاروانسرا اقامت داشته. در این کاروانسرا لوح هایی هم بوده که این روزها دیگه اثری ازشون وجود نداره.

مسیر دسترسی به کاروانسرای بهجت آباد

این کاروانسرا در فاصله ی 60 کیلومتر از شهر اصفهان قرار گرفته و از نظر جغرافیایی هم در سمت شمال شرقی اصفهان هستش.

آبشارهای شوشتر (سیکاها)

یکی از مکان های دیدنی در استان خوزستان و شهرستان شوشتر آبشارهای شوشتر (سیکاها) هستش که به منظور استفاده گرفتن از نیروی آب برای آسیاب های صنعتی توی زمان ساسانیان ساخته شده. این مجموعه شامل آبشارها، ساختمان آسیاب و سیکا و تونل برای هدایت جریان آب هستش.

آبشارهای شوشتر توی خیابان شریعتی شوشتر و در جنوب پل بند گرگر قرار داره. طبق گفته ها رود گرگر در زمان شاپور اول ساخته شده که بیشتر برای رونق دادن به کشاورزی منطقه و رسوندن آب به جنوب و شرق شوشتر بوده. پل بند گرگر نیز برای جلوگیری از طغیان رودخانه زده شده و همچنین باعث وصل شدن شوشتر از شرق به اهواز و مسجد سلیمان شده. 40 آسیاب در محل در قسمت های شمالی، شرقی و غربی وجود داشته که برای تهیه آرد استفاده می شده. در حال حاضر آسیاب رضا گلاب که بازسازی شده فقط در حال استفاده هستش.

در انتهای قسمت غربی سیکا قرار داره. داخل این قسمت یک حوض 8 ضلعی به همراه کانال های کوچک وجود داره. راه تامین آب این حوض از طریق یک جوی هستش که از طریق دو کانال به داخل رودخانه می ریزه. در مورد خود کلمه سیکا معانی متفاوتی گفته شده. در لغت نامه دهخدا از آن به عنوان نوعی مرغاب یا نوعی درخت و یا قومی از هندوان گفته شده.

نکته جالب در مورد رود گرگر اینه که این رودخانه کاملا به صورت دستکند شاخته شده. مادام ژان دیولافوآ باستان شناس فرانسوی از این محل به عنوان بزرگترین مجموعه صنعتی توی زمان قبل از انقلاب صنعتی نام برده. مجموعه به حالتی عمل می کند که سد گرگر مسیر رود را می بنده و سطح آب رو برای پر کردن 3 تونل کنده شده بالا میاره و این 3 تونل آب رو وارد مجموعه می کنن.

بخاطر نزدیک بودن این محل با بافت شهری شوشتر در زمان های کم آبی از آب این محل برای استفاده ساکنین هم استفاده می شده. یکی از ویژگی های این محل که باعث زیبا شدن محل شده اینه که آب اضافه از آسیاب ها به حالت آبشار به داخل یک حوضچه میریزه که منظره ای زیبا رو در این مکان درست کرده. تونل های سه گانه “سه کوره”، “دهانه شهر” و “بلیتی” وظیفه انتقال آب به آسیاب برای به چرخش در آوردن پره ها رو داره. مجموعه آبشارهای شوشتر یک شاهکار مهندسی در ایران و جهان هستش.

مسیر دسترسی به آبشار شوشتر

این آبشار در شهر شوشتر و در خیابان شریعتی قرار داره که در جنوب پل بند گرگر واقع میشه. همچنین از اهواز تا شهر شوشتر نیز فاصله ای در حدود 100 کیلومتر می باشد.

غار کتله خور همدان

غار کتله خور غاری فوق العاده برای بازدید و دارای قندیل هایی مثل غار علیصدر همدان. غاری در نزدیکیه زنجان و همدان. غاری که معتقدن که انتهاش به غار علیصدر میرسه. شاید به همین دلیله که از لحاظ جنس دیواره ها به علیصدر نزدیکن. واقعا” جاییه که باید رفت حتی اگه ازتون دور باشه اما، ارزش دیدن رو داره…

 مشاهده مسیر

در بعضی ازمناطق غربی ایران به کوههایی که ارتفاع کمی دارن کتله میگن و احتمالاً چون این غار توی یکی از این کوهها قرارداره و خورشید هم از پشت اون طلوع میکنه و به جای کتله خورشید به آن کتله خور میگن. سال 1365 گروهی از غارنوردان زبده ی همدان بازدید کاملی از غار کتله خور داشتن و به این نتیجه رسیدن که این غار از دوران ژوراسیک به وجود اومده و شکل گرفته.

دهانه غار توی ارتفاع 1700 متر از سطح دریا واقع شده و اختلاف ارتفاعش با ارتفاع چشمه‌ای که آبهای حاصل از ریزش های جوی غار رو خارج می‌کنه و به رود شور می‌ریزه، 50 متر هستش.

غار کتله خور از سه طبقه تشکیل میشه و دارای تونل های فرعی و استلاکتیت ها و استلاکمیت ها و ستون های بسیاری در مسیرهای اصلی غار هستش. قندیل های مخروطی آویزون از سقف های این غار به خاطر داشتن مواد ناخالص، رنگ های متنوعی دارن و اونا که ترکیباتی به  ندارن و یا کمتر هستن به شکل بلور شیشه ای بسیار شفاف دیده میشن.

جنس غار کتله خور آهکی هست که در بعضی قسمت های اون گل رس و خاک های دارای اکسید آهن هستن. این غار از لحاظ   قدمتش تقریبا” همسن غار علیصدر هستش. البته این دو غار از دو نظر با هم فرق میکنن. یکی اینکه غار کتله خور تقریبا خشک هستش و همچنین آهک های غار کتله خور نسبت به آهک های غار علیصدر بسیار خالص تر هستند که خود این موضوع عاملی شده برای زیباتر شدن غار کتله خور، چون که خالص بودن آهک ها باعث شفاف تر شدن قندیل ها و همچنین عبور نور ازشون میشه و در مورد اولین تفاوت خب میدونیم که غار علیصدر یک غار آبیه و رنگ قندیلاش سفیدن.

این غار رو به سه بخش فرهنگی، ورزشی و تفریحی تقسیم کردن. بخش ورزشی اون مورد استفاده ی غارنوردان و صخره‌نوردان قرار می‌گیره که حدود 4 کیلومتره که هنوز هم آخرین نقطه ی غار کشف نشده‌ و یک نکته جالب توجه در رابطه با غار کتله خور اینه که حدس میزنن این غار در نهایت به غار علیصدر در همدان وصل میشه.

بخش تفریحی این غار کتله خور هم که برای بازدید کنندگان مورد استفاده هستش حدود 2 کیلومتره مسیر مستقیمی هستش که گفته میشه این مسیر فقط یک سوم کل غاره.

یکی دیگه از نکات قابل توجه دیگه ی این غار اینه که این غار تعدد طبقات داره که این گونه غارها توی دنیا بسیار کم نظیرن.

مسیر دسترسی به غار کتله خور

غار کتله خور در استان زنجانه و از شهر زنجان 147 کیلومتر فاصله داره و تقریبا” 2 ساعت و 40 دقیقه تو راهین و همچنین از همدان 173 کیلومتر فاصله داره و نزدیک ترین شهر به این غار شهر گرماب هستش.

جنگل دوهزار ، منطقه ای فوق العاده زیبا در تنکابن

در شمال ایران و شهرستان تنکابن منطقه توریستی زیبایی به اسم دوهزار نام داره. جنگل دوهزار یک محل مناسب برای  طبیعت گردی هستش که آب و هوایی مطبوع در تابستان و زمستان سرد در زمستان داره. مردم این منطقه زبان مازندرانی با لهجه گیلانی دارن.

مردم منطقه بیشتر به دامداری، باغداری و زراعت مشغول اند و از این راه درآمد زایی می کنن. از جمله محصولات زراعی منطقه میشه به گندم، گردو، سیب و فندق اشاره کرد. گوشت و لبنیات هم محصول دامداری منطقه و پرورش گل گاوزبان هم در مزارع روستا صورت میگیره.

از آنجا که مردان و زنان این منطقه، در کنار فعالیت‏ های زراعی و دامداری به تولید محصولات صنایع دستی همچون چوخا، چادر شب، جاجیم، سفره، کلاه پشمی، کول‏گیر، پوستین کلاه و جوراب پشمی نیز می‏پردازند. م یتواند برای شما که علاقمند به صنایع دستی هستید جذاب باشد.

جاذبه‏ های گردشگری دوهزار :

دره سرسبز و زیبای دو هزار در ضلع شمالی ارتفاعات البرز و در جنوب شهر تنکابن، به علت شرایط طبیعی و اقلیمی ویژه، مجموعه زیستی و طبیعی کم‏نظیری است که قله‏ ها، چمنزارها، جنگل ‏ها، مرتع ‏ها و یخچال‏ های طبیعی را در خود جای داده است.

رودخانه دو هزار، که از ارتفاعات الموت قزوین و تخت سلیمان سرچشمه می‏ گیرد، از حاشیه روستا عبور می‏کند و حواشی بسیار زیبایی دارد. این حواشی زیبا، در فصل تابستان محل مناسبی برای گذراندن اوقات فراغت گردشگران محسوب می‏شود.

رتفاعات دو هزار از مناظر زیبای این منطقه است که قله سیالان و ارتفاعات گردکوه از مهم‏تر ین جاذبه‏ های آن است. قله سیالان مرتفع‏ ترین قله شهرستان تنکابن است. این قله با ارتفاع ۴۲۵۰ متر یکی از جاذبه‏ های مهم ورزشی است، که در مسیر صعود، مناظر کم نظیر آن بسیار جالب توجه است. این مسیر از میان جنگل ‏های سرسبز و کوه‏ های مرتفعی زیبا می‏گذرد. برای دست‌یابی به قله سیالان، که با شکوهی وصف ‏ناپذیر جلوه ‏گری می‏ کند ۵ ساعت پیاده ‏روی لازم است. دشت دریاسر در مسیر صعود به قله سیالان قرار دارد این دشت زیبا با آب و هوای بسیار مطبوع و پوشیده از گل‏ها و گیاهان متنوع و چشم ‏اندازه‌ای کوه‏های زیبای هر تنگ لات، خان بن، سیاه کل و کل لات و چشمه‏ سارهای پرآب، یکی از جاذبه ‏های منحصر به فرد طبیعی ایران به شمار می‏ رود.

از دیگر ارتفاعات مورد علاقه کوه نوردان می توان به ارتفاعات گردکوه، که ۱۳۰۰ متر ارتفاع دارد، با شیب ملایم، از فضاهای مستعد و زیبای گردشگری دره دوهزار است نام برد.

پارک جنگلی چال دره (چالدره) در مسیر تنکابن به دو هزار، با مساحت ۹۴ هکتار، در میان دلتای دو رود سه هزار و دو هزار قرار دارد. این پارک، از امکانات رفاهی و تسهیلات بهداشتی نیز برخوردار است.

جنگل‏ های متراکم منطقه دوهزار، با انواع درختان راش، ون، چنار و هیرکانی، درفصول بهار،تابستان و پاییز، سرشار از رنگ‏ های الوان می‏ شوند و چشم ‏اندازهای زیبا و سحرانگیزی پدید می‏ آورند. آبشار ماهی ورزان در سرچشمه رود دو هزار، مزارع گل گاوزبان و چشمه‌های گرخانی از دیگر جاذبه‏ های طبیعی دوهزار می ‏باشند.

مراسم سیزده شو، جشن تیرماه، مراسم نوروز خوانی، سیزده بدر، چهارشنبه سوری، شب یلدا و مراسم جمع‏ آوری گل گاوزبان از سنت‏ های جالب توجه این منطقه می‏ باشد. موسیقی محلی روستاهای دوهزار با آواها وآهنگ‏ های محلی در عروسی‏ ها و جشن‏ ها به صدا در می‏ آید.

 پیشنهاد ویژه

مسیر دسترسی به منطقه دو هزار

برای رفتن به جنگل دوهزار باید از شهر تنکابن به سمت مسیر دره زیبای دو هزار برین. یعنی از تنکابن حدود 10 کیلومتر به سمت خرم آباد میرین و بعد از طی مسیری حدود 15 کیلومتر به قلعه گردن می رسین که از آنجا جاده دوهزار شروع میشه. جاده کاملا آسفالت و بسیار زیبا هستش. از تهران هم فاصله در حدود 270 کیلومتره که با استفاده از جاده چالوس به اونجا میرسین.

برای رفتن به جنگل دو هزار داشتن راهنما، لباس مناسب، جعبه کمک های اولیه و وسایلی که در مواقع ضروری مورد نیاز است پیشنهاد میشه.

تالاب میقان یکی از 10 تالاب اصلی ایران

تالاب میقان جاییه که اهالی طبیعت گردی و اهالی پرنده نگری بیشتر باهاش آشنایی دارند. جایی که به زیستگاه پرندگان مهاجر و مخصوصا” درنا ها معروفه و علاوه بر اون طلوع و غروب خورشید فوق العاده ای هم داره.

تالاب میقان در استان مرکزی قرار داره و در حوالی شهر اراکه. در کل تالاب در ناحیه ای کم ارتفاع قرار گرفته و در دشت فراهانه و منطقه ای مردابی با آب شوره و در گذشته این تالاب روبه عنوان نمکزار فراهان هم میشناختن. این تالاب در جایی از این دشته که به چاله اراک هم معروفه و چیزی حدود  25 هکتار وسعت داره و در این تالاب 3 جزیره هم وجود داره که وسعت بزرگترینشون به 500 متر مربع میرسه.

تالاب میقان تشکیل شده از دریاچه ی فصلی و همینطور دشت های آبرفتی و در آخر کویر. شوری آب این تالاب به گونه ایه که در فصل تابستان آب این دریاچه 50 گرم نمک داره و در کمترین حالت یعنی در زمستان هم دارای 288 گرم نمک هستش. همین موضوع موجب امری زیبا و دیدنی میشه و در فصول خشکسالی این نمک های خشک شده منظره ای زیبا و سفید رنگی در وسط کویر بوجود میارن که در وسط کویر می درخشه.

تالاب میقان از سطح دریا حدود 1700 متر ارتفاع داره و نزدیک ترین کوه به این تالاب هم 2269 متر ارتفاع داره و اسمش هم کوه تخت زرده. بارندگی این منطقه در سال به 258 میلیمتر میرسه و میشه گفت کم ترین عمق آب این تالاب به 1400 سانتی متر میرسه. وضعیت آب و هوایی تالاب میقان هم به گونه ایه که در گرمترین حالت 44 درجه ی سانتی گراد بالای صفره و در سردترین شرایط هم به -33 درجه میرسه و در کل میشه گفت دارای آب و هوای مدیترانه ای هستش.

به دلیل شرایط اقلیمی و آب و هوایی این منطقه، تالاب میقان زیستگاهی مناسب برای پرندگان مهاجر در فصول سرد هستش و این پرندگان عموما” از سرمای سیبری به این منطقه مهاجرت می کنن. از نظر ازدیاد این پرندگان باید بدونین که این پرندگان حدود 27 درصد از پرندگان کل کشور رو تشکیل میدن. مهم ترین پرندگان مهاجر و یا پرندگانی که دائمی در این منطقه زندگی می کنن میشه از فلامینگو ها، مرغابی آبی، خروس کولی، آبچلیک ها، عقاب دشتی و سایر پرندگان هستند و جالبه بدونین روز 15 آبان به دلیل مهاجرت بسیار درنا ها به دشت میقان، روز درنا نامگذاری شده. در کل منطقه ای فوق العادس برای اهالی اکوتوریسم و پرنده نگران و خوشبختانه از سال 1387 این منطقه به عنوان منطقه ی شکار ممنوع معرفی شد.

علاوه بر پرندگان اگر بخوایم از پستانداران بگیم در اینجا روباه و گرگ و انواع مارمولک ها دیده میشن.

در زمان طلوع و غروب خورشید شما شاهد منظره ای فوق العاده خواهید بود و این منطقه به عنوان منطقه ی نمونه گردشگری شناخته شده و میشه گفت تالاب میقان یکی از جذاب ترین مناطق گردشگری کویری هستش.

مسیر دسترسی به تالاب میقان

این تالاب 15 کیلومتر از شهر اراک فاصله داره و در قسمت شمال شرقی اراک و در جنوب غربی داوود آباد قرار گرفته.

منارجنبان خرانق بدون کاشی و تمام خشتی دنیاست

منارجنبان خرانق از جاذبه های دیدنیه خاصی هستش که اهالی گردشگران تاریخی رو به سمت خودش هدایت می کنه. این منارجنبان بدون استفاده از کاشی ساخته شده و تماما” خشتی هستش.

منارجنبان خرانق در استان یزد و در نزدیکی شهر اردکان قرار داره. به جرات میشه گفت که اگه از لحاظ موقعیت منطقه ای و جغرافیایی اگر توی جای دیگه ای قرار داشت، قطعا” شناخته شده تر بود و در سال گردشگران بیشتری رو جذب خودش می کرد. واقعا” بسیاری از مردم کشورمون حتی اسم این بنای زیبا و دیدنی رو نشنیدن.

گفته میشه که منارجنبان خرانق  مربوط میشه به دوره ی ساسانیان.

این منارجنبان در ضلع شمالی مسجدی که هم اسم این مناره هاست قرار گرفته. از نظر مشخصات معماری باید گفت که این منارجنبان دارای سه طبقه هستش و دارای دو ورودی مجزا هستش. از سقف مسجد، این مناره دارای 15 متر ارتفاع هست.

در قدیم بالاترین بخش مناره جنسی از چوب داشته که در حال حاضر و به مرور زمان کج شده. هنوز که هنوزه لرزیدن منارجنبان خرانق قابل دیدنه و این حرکت با فشار دست هم ایجاد میشه. در این منطقه این مناره بلندترین بنا هست و در زمان های دور از این بنا به عنوان برج دیدبانی و یا فانوس خانه هم استفاده می شده.

منارجنبان خرانق دارای دالان هایی هستش که با پله شما رو از پایین به بالا میرسونن. عرض این پلکان در قسمت ابتدایی 70 سانتی متره و در بالا به 40 سانتی متر میرسه و حالت حلزونی داره.

دلیل اصلی جنبش این مناره استفاده از آجرهایی که ضریب ارتجاعی بالاتری دارن دونسته شده.در کل پیشنهاد میشه که بازدید از این آثر تاریخی رو از دست ندین و اگر به یزد سفر کردین یه سری هم به اینجا بزنین.

مسیر دسترسی به منارجنبان خرانق

این منارجنبان از شهر اردکان حدود 80 کیلومتر فاصله داره و در مسیر طرق الرضا قرار گرفته. همینطور از مسیر دیگه ای هم راه هستش که یکم دورتره.

ابیانه

ابیانه روستایی در استان اصفهان و از توابع شهرستان نطنز و یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران هستش . این روستا به خاطر  معماری بومی و بناهای تاریخی زیادش از روستاهای مشهور ایران هستش. آب و هوای ابیانه معتدل هستش که یک موقعیت طبیعی خاصی رو فراهم میکنه. این روستا در تاریخ 30 مرداد 1354 با شمارهٔ ثبت 1089 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌. از مکانهای دیدنی این روستا میشه به آتشکده، قلعه ها، زیارتگاه ها و مساجد اشاره کرد.

 مشاهده مسیر

در مورد ابیانه
روستای ابیانه در در زبان محلی به ابیانه ویونا (Viuna) میگن که وی(Vi) یعنی بید و ویانه(Viyane)   بیدستان معنی میده. به ابیانه قبلا بیدستان می گفتن و بعدها  ویونا به ابیانه عوض شده‌. قدمت تقریبی هزار و پانصد ساله برای این روستا گفته شده و به عنوان قدیمی ترین تمدن انسانی در حاشیه ی دشت کویر ایران هستش. قدمت بناهای تاریخی این روستا مربوط به دوران ساسانیان، سلجوقیان، صفویان و قاجاریان هستش. این روستا در دهستان برزرود  هستش و جمعیت اون در سال 90 ، 243 نفر (173 خانوار) بوده.  تعداد خانه‌های ابیانه در سرشماری سال 1360، 500 واحد برآورد شده. خانه‌ها روی شیب دامنه شمال رودخانه برزرود ساخته شده‌. دید کلی که اول از روستا میبینین روستایی طبقاتی هستش. نمای خانه ها با خاک سرخ پوشیده شده (معدن در نزدیکی روستا)، اکثر خانه ها ایوان و طارمی که به کوچه های تنگ و تاریک روستا دید داره دارن. این روستا در ارتفاع 2222 متری از سطح دریا قرار داره.

کار مردم در این روستا کشاورزی ، دامداری و باغداری با روش های سنتی هستش. محصولات این روستا  گندم، جو، سیب‌زمینی و انواع میوه به‌خصوص سیب، آلو، گلابی، زردآلو، بادام و گردو هستش. در چند سال گذشته 30 کارگاه قالی بافی هم شروع به کار کرده. قبلا بافتن گیوه پر درآمدترین شغل زنان بوده که الان تقریبا دیگه انجام نمیشه.

زبان مردم ابیانه از زبان‌های ایرانی شمال غربی که البته در طول زمان دچار تغییر و تحولات زیادی شده و اکنون فقط تعداد کمی از واژه‌های اصیل پهلوی در گویش آنان شنیده می‌شه. پوشش سنتی، هنوز هم میان آن‌ها رواج داره. مردان شلوار گشاد و درازی از پارچهٔ سیاه (دوید یا همان دبیت ، شلوار مردان بختیاری) و  زن‌ها پیراهن بلندی از پارچه‌های گل‌دار و رنگارنگمی پوشن. زن‌ها معمولاً چارقدهای سفیدرنگی به سر مکنند.

آثار تاریخی

آتشکده
قدیم‌ترین اثر تاریخی ابیانه آتشکده‌ای است که مانند دیگر بناهای ده در سراشیبی قرار گرفته‌. آتشکده ابیانه نمونه‌ای از معابد زرتشتی هستش که در جوامع  کوهستانی ساخته شده.

قلعه‌ها
ابیانه سه قلعه داره:

• پال همونه یا تخت‌هامان که در جنوب غربی روستا قرار داره و متعلق به محله بالا و یوسمون هستش. این قلعه حدود 200 سال پیش ساخته شده‌ و سند ساخت آن موجوده. سهم افراد در ساخت قلعه در سند مشخص شده‌.
• هرده در شمال شرقی روستا هستش و به محله هرده تعلق داره.
• پاله در شمال غربی روستا هستش و به محله پل تعلق داره.

این قلعه‌ها مربوط به دوره‌های یاغیگری بوده که مردم برای حفظ امنیت خود در مقابل یاغی‌های محلی ساخته‌اند و در آن به نوبت کشیک می‌دادن.

زیارتگاه‌ها

1- زیارتگاه هینزا
این زیارتگاه در جنوب شرقی روستا در دره باریکی قرار داره. ظاهراً این زیارتگاه مربوط به بی بی زبیده خاتون، بنت موسی بن جعفر است.. برخی نیز عنوان کردند که این زیارتگاه مربوط به زمان آناهیتا است.  طبق باور مردم این مکان معجزه نما است و در آن مراسم خاصی برگزار می‌شه.
2- زیارتگاه شاهزاده یحیی و شاهزاده عیسی
این زیارتگاه که در شرق روستا در محله هرده قرار داره، بقعه شاهزاده یحیی و شاهزاده عیسی، فرزندان امام موسی بن جعفر است. در سقف بنا تاریخ‌های مرمت بنا و اشعار و آیاتی نوشته شده. عنوان می‌شود که در پشت تخته‌های سقف قیمت انواع غلات، چون جو و گندم در زمان گذشته را نوشته‌ شده.

مساجد
ابیانه  یازده مسجد داره که مسجد جامع ابیانه (ملقب به میان‌ده) یکی از قدیمیترین های آن است. این مسجد در محله «میون ده» (میان ده) قرار داره. دو شبستان داره که شبستان قدیمی آن به وسیله دری کوتاه به کوچه اصلی راه داره . کف آن شبستان چوبی هستش که در سال 466 هجری قمری ساخته شده‌. مسجد قدیمی دیگر ابیانه مسجد برزله است که دارای فضای دلبازی است و روی لنگه در شرقی آن سال 701 هـ. ق. نوشته شده‌ که مربوط به دوره ایلخانان است. مسجد تاریخی دیگر ابیانه مسجد حاجتگاه است که کنار صخره‌ای در کوهستان بنا شده و بر در ورودی شبستان آن تاریخ 952هـ. ق. مشاهده میشه.
اقامت در ابیانه
ابیانه دارای یک هتل به نام هتل ابیانه هستش. بهترین فصل برای مسافرت به ابیانه، بهار و تابستان هستش. البته پاییز و زمستان نیز زیبایی و مخاطبان خاص خود را داره و می‌توان در این ایام میشه از تورهای فصلی هتل ابیانه استفاده کرد. ایام نوروز، تاسوعا و عاشورا بازدیدکنندگان زیادی برای دیدن این روستای تاریخی به ابیانه میان. در قسمت پایین‌ده روستای ابیانه، یک اقامت‌گاه به نام ویونا نیز وجود داره. همچنین در بخش میانی نزدیک آتشکده یک اقامتگاه سنتی به نام هارپاک وجود داره.
دسترسی به روستا
نزدیکترین شهرستان به ابیانه  شهرستان نطنز هستش که 40 کیلومتر فاصله داره. دیگر شهرهای مهم به این روستا کاشان در 79 کیلومتری و  اصفهان در 169 کیلومتری قرار داره.

چشمه گاماسیاب نهاوند بزرگترین چشمه ی ایران

چشمه گاماسیاب بزرگترین چشمه ی طبیعی ایرانه که با دیدن این چشمه و این منطقه،عظمتش کل وجود شما رو می گیره. این چشمه زیبایی فوق العاده ای داره و یک غاری هم در نزدیکیش هست که برای اهالی غارنورد فضای مناسب و جذابیه.

سراب گاماسیاب یا همون چشمه ی گاماسیاب نهاوند در استان لرستان که از مهم ترین جاذبه های این استانه و دور از توجه همگان هستش. علت نامگذاری این جای دیدنی یک داستان جالبی داره که محلیان معتقد اند که در زمان های گذشته گاوی بوده با بار کاه که در کوه های گرین سقوط می کنه و جنازش پیدا نمیشه. بعد از یک مدتی دیده میشه که بار کاه از یک سمت به وسیله ی آب چشمه بیرون میاد و جنازه ی این گاو هم توسط آب این چشمه از سمت دیگه میاد بیرون. برای همین هم چشمه ای که در طرف شهر نهاونده به نام گاو ما سی او که معنیش میشه گاو در آب سمت ما، و چشمه ای هم که در طرف الشتر هستش و کاه از اون بیرون اومده رو به که ما سی او و به معنی کاه در آب سمت ما نامگذاری کردن و به این ترتیب اسم گاماسیاب که یک اسم ترکیبی هستش رو روی این چشمه و غار نزدیکش گذاشتن.

سرچشمه ی اصلی از دره های کوه گروین یا به عبارت دیگه کوه چهل نابالغان هستش و از لحاظ حجم آب هم باید بگم در هر ثانیه 5 متر مکعب آب سرازیر میشه و دمای متوسط این آب حدود 5 درجه ی سانتی گراد هستش.

در بالای این سرچشمه هم یک غار هستش که احتمال داده میشه که در گذشته این غار محل خروج آب بوده. دهانه ی این غار حدود 8 متر ارتفاع داره و عرضی معادل 2 متر داره. خود این غار هم جذابیت های خودش رو داره. هوای داخل این غار خنکه و در این غار تالاری هم وجود داره که دارای ارتفاعی حدودی 5 متر و عرضی معادل 10 متر و عمق یا طولی حدود 40 متر داره و بدون تجهیزات مناسب رفتن به این غار کار منطقی ای نیست.

2 لوح هم در ارتفاع 3 متری قرار داره که به دستور ناصرالدین شاه و در زمان بازدید او از این منطقه ساخته شده. جالبه بدونین سراب گاماسیاب یا همون چشمه ی گاماسیاب انقدر زیبا بوده که ناصرالدین شاه با دیدن ان چشمه دستور داد تا با تخته سنگی دهانه ی این چشمه رو بپوشونن تا از چشم و نظر به دور باشه و در قبال این کار مبلغی رو به عنوان پاداش به اهالی این منطقه داده.

مسیر دسترسی به چشمه گاماسیاب

از شهر نهاوند که به طرف سه راهی نهاوند-ملایر-بروجرد برید بعد از چیزی حدود 10 کیلومتر به پاسگاه قلعه قباد میرسین یک راه آسفالته می بینین که بعد از 10 کیلومتر و بعد از گذشتن از روستای قلعه قباد و وراینه به راهی فرعی در سمت چپ می رسین و تابلوی پارک جنگلی گاماسیاب رو می بینین و از این تابلو تا چشمه گاماسیاب حدود 500 متر راه میمونه. از تهران حدود 450 کیلومتر راهه و حدود 7 ساعت در راه خواهید بود و از نهاوند هم حدود 24 کیلومتر راه هستش.

دریاچه مارمیشو ارومیه

در نزدیکی شهر ارومیه در منطقه سرسبز ترگور یکی از جاذبه های طبیعی زیبای گردشگری استان آذربایجان غربی که به دریاچه مارمیشو معروفه قرار داره. این دریاچه توی کوههای مرزی بین ایران و ترکیه هستش که منظره بسیار زیبا داره که یک مکان آرامش بخش برای استراحت نیز می باشه.

به دریاچه مارمیشو رودخونه نازلوچای میریزه ولی دلیل درست شدن این دریاچه زلزله و ریختن کوه و درست شدن یک سد طبیعی جلوی این رودخونه بوده که باعث درست شدن این دریاچه شده. قبلا در این منطقه مسیحیان زندگی می کردن که نام این دریاچه به اسم بنیامین ماشیمون شده که به سال 1200 هجری شمسی بر می گرده نام گذاری شده.

دریاچه مامیشو منطقه ای سبزی رو دور خودش درست کرده که از گونه های گیاهی موجود درش میشه به درخت های بلوط، بنه، عناب، گلابی، زالزالک، بادام، گز،صنوبر و انواع درخچه ها اشاره کرد که حدودا 60 درصد این درختان بلوط اند. گیاه هایی مانند ریواس،کنگر ،خارشتر، گزنه، زنبق، لاله کوهی، شیرین‌بیان، خشخاش، پیاز کوهی، بومادران، کاسنی، آویشن و انواع سبزی های کوهی نیز توی این منطقه پیدا میشه.

از نظر گونه های حیوانی نیز حیواناتی مثل انواع کبک،خرگوش،گراز،خرس،وحتی گرگ قرار داره که امروزه با شکار بیرویه و غیر قانونی در این منطقه باعث از بین رفتن برخی از این گونه ها شده.

روستاهای ارزین ،پسان ،کورتکویل،بانی،صوربان وبصدیق و بیگوز از جمله روستاهای اطراف دریاچه اند که اهالی کرد زبان و بسیار صمیمی و خون گرم دارن. در مسیر دریاچه همچنین با محل های پرورش زنبور روبرو میشین که عموما عسل هایی بسیار خوش طعم دارن. این دریاچه به دلیل امکان ماهیگیری پیشنهاد میشه که در فصل تابستون و بهار برای تفریح و گردشگری انتخاب بشه.

مسیر دسترسی به دریاچه مارمیشو

مسیر این دریاچه رو از ارومیه به شما میگیم. از فلکه مدرس به جاده انهر رفته و روستاهای کلهر،طالین و موانا رو رد می کنین. بعد از گل روستای دوبره عبور می کنین و خلاف جهت آب میرین. از روستای گسان و مانی که رد شین به دریاچه مارمیشو می رسین.