روستای تاریخی و زیبای ماسوله

روستای تاریخی ماسوله محلی توریستی و تاریخی بخاطر معماری جذابش شناخته میشه. این روستا تو منطقه کوهستانی و جنگلی با وسعت 16 هکتار و ارتفاع 1050 متر از سطح دریای آزاد قرار داره. این روستا با جنگلای زیبا و سبز با کوهستان های بلند از نقاط توریستی شمال ایران در استان گیلان قرار داره.

 مشاهده مسیر

قله شاه معلم ماسوله با 3050 متر ارتفاع بلندترین نقطه استان گیلان و برای کوهنوردی مناسبه. این روستا نماینده آثار تاریخی ایران توی طرح میراث فرهنگی و گردشگری یونسکو بین هشت کشور آسیای میانه و هیمالیا هستش.
ماسوله شهری پلکانی دارای 350 خانه تاریخی با قدمتی 800 تا 1000 ساله هستش که چشم اندازش به صورت پلکانی از کوه به دره است. طبق گفته مسئولین هر سال حدود یک میلیون و 500 هزار توریست از این محل دیدن می کنند. این روستا با شماره 1090 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده.

جنگل های منطقه، درختان راش، آزاد، بلوط، توسکا و زبان گنجشک هستش. آب و هوای ماسوله تو تابستون معتدل و مرطوب و تو زمستون سرد و مرطوب میشه. دمای متوسط سال 12 درجه سانتیگراد و متوسط رطوبت 87%، میزان بارندگی 700 میلیمتر و بارش برف در سال 800 میلیمتره.
هر سال بیش از 35 روز یخبندونه و بیش از 100 روز مه غلیظ داره. در کل محیط زیبای روستا و محیط دلنشینش تو کل سال شاخصه مهم زیست محیطی محل می باشه.

صنایع دستی و سوغات ماسوله چموش، گلیم، شال و جوراب، صنایع چوبی و فلزی، لباس های محلی و شیرینی اگردک، عروسک های کوچکی بافته شده با نخ کاموا، دستکش و روفرشی (نوعی جوراب ساق کوتاه) نخی و پشمی، لیف حمام، جوراب ساق کوتاه و بلند، کلاه پشمی و . . . می باشه.
معماری ماسوله بسیار زیبا و منحصر به فرده. محوطه جلوی خانه‌ها و پشت بام‌ها هر دو برای پیاده رو استفاده میشه. بافت معماری روستا تو زمان زندیه طراحی شده و خیابون‌های کوچک و پله‌های بسیار به هیچ وسیله نقلیه موتوری اجازه ورود نمیده. معماری محل رو تو یه جمله میشه خلاصه کرد: حیاط ساختمون بالایی پشت بام ساختمون پایینیه و تعداد طبقات ساختمون‌ها معمولا تا دو طبقه می رسه.

ارتفاع روستا از پاینترین خونه موجود نزذیک 100 متره که این نمای خیلی زیبایی به معماری روستا داده. خونه ها بیشتر دوطبقه و تعداد کمی یک و یا سه طبقه اند. این خونه ها قسمت های زیادی دارند: دالان، سیاهچال، انبار، پله های بلندی (بین طبقه اول و دوم طبقه)، پشن (توالت)، هال (تو زبان محلی چغم می گن)، اتاق نسبتاً بزرگی که برای پذیرایی میهمانه، اتاق کوچکتری برای سکونت افراد داخل خونه است و سومه که مقر زمستونی خانواده هستش با یک تالار که دارای ایوان کوچکیه.
معمولا مردم ماسوله سالی یک بار روی خانه های خود رو با گلی زرد و پشت بامش رو با گل کبود که هر دو از کناره ماسوله رودخان بر میدارن می پوشونند. اولین سیل بزرگ می تونه ماسوله را با خود ببره.

موزه مردم شناسی ماسوله تو ورودی شهر تاریخی ماسوله توسط فرهاد شرفی تاسیس شده. داخل موزه تو سه بخش، مجموعه ای از اشیای مربوط به فرهنگ مردم محلی به نمایش گذاشته شده. بخش اول اسناد و وسایل مربوط به صد سال اخیره، بخش دوم  وسایل مربوط به دو قرن اخیره و بخش سوم وسایل 14 قرن اخیر هستش. این اشیاء از وسایل زندگی مردم و روستاهای اطرافش. جنس وسایل از چوب، سنگ، شیشه، چرم و کاغذ و … هستش.

آبشارهای منطقه به طور پراکنده در قسمت های مختلفش دیده میشه. از جمله آبشارهای ماسوله میشه یه آبشار کوشم ماسوله که تو آخر دره جنگلی ماسوله و در ارتفاعات این منطقه قرار داره و ارتفاع آن به حدود 30 متر می‌رسه اشاره کرد.  دیگر آبشارهای این منطقه آبشار ماسوله رودخان با ارتفاع بیش از 20 متر، آبشار خرم بو (خربو)، آبشار توریشوم و آبشار لارچشمه هستش.

مسیر دسترسی

ماسوله تو جنوب غربی استان گیلانه و تو 20 کیلومتری شهر ماکلوان و 36 کیلومتری شهر فومن و 60 کیلومتری شهر رشت قرار داره. این محل در تمامی فصل ها زیباست ولی معمولا گردشگران فصل تابستون و بهارو برای سفر انتخاب می کنند.